Feldwebels

Hotel Triana in Miajadas is een hotel dat ons sterk doet denken aan een kazerne. Alles strak georganiseerd en zonder enige gezelligheid of sfeer. Gisteravond bij het diner werd er weer vaart gemaakt en de lege wijnfles verdween razendsnel van tafel. Ordening muss sein!!! De obers lijken echt op Feldwebels.
Het ontbijt vanmorgen stelde niets voor: een kopje koffie met een stukje toast met jam. Gelukkig vinden we onderweg een restaurant waar ze een echt (chauffeurs) ontbijt serveren.
Na het doorkruisen van Merida komen we in de Extramadura, een extreem leeg gebied in het Spaanse binnenland. Ik fiets ruim 35 kilometer door een desolaat landschap met alleen maar olijfbomen en druivenstruiken. Er staat zelfs geen huis, laat staan dat er een gezellig dorpje met café is. Na ruim 96 kilometer kom ik uitgeblust in almendralejo aan, een ongezellige Spaans stadje met een kolossaal hotel dat heel chique oogt máar bij een wat kritischer blik door de mand valt. Ik ben net op tijd binnen want er breekt een gigantisch onweer los compleet met grote hagelstenen. Na de bui ben een hazelslaapje gaan we eten in het stadje. Uiteraard Zitten we om 20.30 uur alleen in de zaak, maar het eten smaakt er niet minder om.
De solomillo smelt op je tong.
Morgen weer gewoon afzien!!!!!