Het toetje

Gisteravond onze eerste avond in Spanje gevierd met een bezoek aan een echt tapas-restaurant. Lekker gegeten met ook nog een hartverwarmend(!) einde. Aan de bar van het restaurant zat namelijk een enigszins verlopen Spaanse schone. Om het gebrek aan schoonheid wat te compenseren, had zij een zeer blote rug versierd met de nodige tatoeages. Ook haar benen waren volop bewerkt.
Op de menukaart stonden enkele voor ons onbegrijpelijke toetjes. Omdat we bang waren dat de Spaanse schone mogelijk een van de betreffende toetjes zou kunnen zijn, hebben we maar afgezien van het nagerecht en zijn in regen en kou naar ons hotel teruggewandeld. Gelukkig was het Spaanse feest afgelopen en konden we in alle rust onze kamers opzoeken.
Vandaag een saaie rit van Badajoz naar Merida: een rit van 75 km onafgebroken fietsend langs een irrigatiekanaal. Volgens de samensteller van de route zorgt dit kanaal voor enige verkoeling in de hier heersende zinderende hitte. Dat was vandaag niet nodig bij amper 15 graden en op het eind nog een fikse regenbui.
Merida staat bekend om zijn vele overblijfselen uit de Romeine tijd: we komen de stad binnenrijden over een eeuwenoude Romeinse brug. Dankzij onze GPS vinden snel hotel Vettonia waar we vriendelijk worden ontvangen door een jongeman die ons uitvoerig voorlicht over alle bezienswaardigheden. Waarschijnlijk denkt hij dat we hier een week blijven.
Wij gaan sightseen, maar ook lekker eten!
Nog vergeten: dagelijks zien we hier tientallen ooievaars vliegen en op hun nesten zitten. Wat zal dit een vruchtbare streek zijn.