Wind

Tegen alle verwachtingen in hebben we de overnachting op de slaapzaal van de Parador in Gotor overleefd. Het ontbijt bestaat vanmorgen uit een stevige quiche met ei, ui en aardappel. Stevige kost om de dag mee te beginnen. Een bijzondere dag, want Marco wordt vandaag een dagje ouder. Van harte gefeliciteerd!!!
Nog voor 9.00 uur zit ik op de fiets op weg naar Almazan, waar we het volgende hostal gereserveerd hebben. Het is zonnig maar stervenskoud en bovendien waait er op deze hoogte (1100 meter) een keiharde tegenwind. Het is echt ploeteren en harken op de fiets door een eindeloos leeg en verlaten streek. Op sommige momenten geeft de kilometerteller amper 6 km/per uur aan en lijkt Sevilla heel ver weg. Gelukkig werkt onze telefoon app prima en houden we elkaar constant in de gaten.
Om 13.00 eten we samen een bocadillo met jamon in een bar/restaurant in Gomara. Wij zijn veruit de jongste bezoekers van het etablissement; de jeugd is allang vertrokken uit deze omgeving.
's middags komen we aan in de hostal in Almazan, we wandelen door het dorpje, drinken een lekker glas wijn uit de streek Duero en dan begint weer het lange wachten op de kok. Als het meezit, kunnen we om 21.00 uur aan tafel. Of er daarna nog een verjaardagsfeestje gevierd gaat worden, is zeer twijfelachtig.
Morgen gaan we weer zo'n 100 kilometer verder met hopelijk net zoveel zon en minder wind dan vandaag.