Buxus
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg Jan
06 Mei 2018 | Spanje, Sabiñánigo
Aangezien ons hotel niet over een ontbijtservice beschikt, wandelen we om half negen naar hotel la caverne aan de overkant van de straat. Het is nog koud maar wel zonnig. We krijgen een echt wielrenners ontbijt met omelet, kaas, ham en spek. Daar kunnen we de Pyreneeën wel mee aanvallen.
Ondanks de geruststellende woorden in ons routeboek blijkt het een loodzware klim van ruim 25 kilometer naar de col du pourtalet; continue stijgingspercentages tussen de 7 en 9 procent. Dan merk je toch dat de jaren gaan tellen!!
Maar het is ook genieten van het schitterende panorama: sneeuw, enorme rotsblokken, watervallen en hier en daar nog skiërs.
De grootste verrassing komt na zo'n 10 kilometer klimmen. Midden in de ruige natuur heeft iemand tientallen buxusbomen en struiken bgrplant en ook nog keurig geknipt. Er zitten geen rupsen of motten in; kon ik maar wat struiken meenemen..
Na de nodige zweetdruppels staan we bovenop de col van 1800 meter en gaan we Spanje binnenfietsen. Maar eerst de arm en beenstukken, twee jacks, een dikke muts en winterhandschoenen aan want het wordt een ijzig koude afdaling.
Rond 17.00 uur komen we na 72 kilometer aan bij hotel Mi Casa in Sabinanigo. We zullen weer moeten wennen aan de Spaanse eettijden. Pas om 21.00 uur is de kok bereid om het vuur onder zijn pannen aan te steken. We zullen het ermee moeten doen.t
Ondanks de geruststellende woorden in ons routeboek blijkt het een loodzware klim van ruim 25 kilometer naar de col du pourtalet; continue stijgingspercentages tussen de 7 en 9 procent. Dan merk je toch dat de jaren gaan tellen!!
Maar het is ook genieten van het schitterende panorama: sneeuw, enorme rotsblokken, watervallen en hier en daar nog skiërs.
De grootste verrassing komt na zo'n 10 kilometer klimmen. Midden in de ruige natuur heeft iemand tientallen buxusbomen en struiken bgrplant en ook nog keurig geknipt. Er zitten geen rupsen of motten in; kon ik maar wat struiken meenemen..
Na de nodige zweetdruppels staan we bovenop de col van 1800 meter en gaan we Spanje binnenfietsen. Maar eerst de arm en beenstukken, twee jacks, een dikke muts en winterhandschoenen aan want het wordt een ijzig koude afdaling.
Rond 17.00 uur komen we na 72 kilometer aan bij hotel Mi Casa in Sabinanigo. We zullen weer moeten wennen aan de Spaanse eettijden. Pas om 21.00 uur is de kok bereid om het vuur onder zijn pannen aan te steken. We zullen het ermee moeten doen.t
-
07 Mei 2018 - 07:46
Peter:
Super Jan en Marco. Ik keek gisteren op Google Maps naar de hoogteverschillen die jullie moesten overbruggen. Ik zag er stukken van wel 10 procent tussen zitten en word al moe als ik dat zie. Dus alle respect!!! Nou met volle moed verder. SUCCES!
-
07 Mei 2018 - 17:37
Fred Van Lieshout:
ik vind hetgeen jullie de eerste dagen gepresteerd hebben aan afstanden en klim- en daalpartijen heel indrukwekkend, terwijl je klimatologisch ook nog eens heel wat moet doorstaan. Opmerkelijk dat de buxus er in die omgeving nog mooi bijstaat. Hier is het kommer en kwel. Hoveniers voorspellen het einde van het buxustijdperk. Mocht het zo zijn dan komen we daar wellicht wel overheen. Er zijn ergere dingen. Alhoewel ik buxushagen en -bollen wel graag zie. Veel sterkte en succes met de verdere ondernemingen.
En natuurlijk ook veel warme groeten.
Fred
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
