Natte petten en een ereplek.

Vannacht slecht geslapen; veel verkeer, een rammelende airco en een benauwde kamer. Als we om 9.00 uur aanfietsen voelt het echter nog fris aan, maar dat verandert heel snel. Om 11.00 uur zitten we al boven de 30 graden en het wordt echt bloedheet. Gelukkig hebben we vandaag een route zonder zware beklimmingen. Na een aanloop van ruim 30 km fietsen we ruim 40 km over de Via Verde de la Sierra de Alcatraz, ook wel genoemd Ruta de Don Quichote. Dit is weer een oude spoorlijn met vele donkere tunnels en viaducten door prachtige natuur. De tunnels zijn lekker koel, zeker de langere van soms wel 700 meter. Langs de route zijn ook picknickplaatsen met waterkranen waar we veelvuldig gebruik can maken. Onze petten gaan steeds onder de kraan; ideaal met deze temperatuur. En door de harde tegenwind is de pet binnen de kortste keren weer droog.

Om 15.30 uur rijden we het Middeleeuwse Alcatraz binnen en natuurlijk moeten we weer steil omhoog om hostal los Rosales te bereiken. De dame aan de receptie valt ons nog net niet om de nek, maar rekent wel 5 euro extra voor het gebruik van de airco op de kamer. We betalen het graag!

De kamers zijn overigens zo royaal dat onze fietsen een ereplek naast ons bed krijgen. De rest van deze dag zullen we waarschijnlijk gebruiken om weer een beetje mens te worden en de route voor morgen te plannen.