Een stukje vlees en een therapeutische rit.

Nog even over gisteravond: omstreeks 20.30 uur is de kok van ons hotel ontwaakt uit zijn siësta en mogen wij gaan genieten van het dagmenu. Na een lekker voorgerecht worden we verrast met een entrecote waarvoor waarschijnlijk een flinke koe het loodje heeft moeten leggen. Het is echt een hoeveelheid vlees voor een compleet weeshuis.Bovendien heeft de kok gemeend ons zoutgehalte wat op te krikken,met als gevolg een dorstige nacht en dag. Gelukkig hebben we vandaag het dorstgevoel weer wat kunnen wegwerken!

Vandaag mag Marco er weer een jaartje bijtellen en dus staat de telefoon al vroeg roodgloeiend.

Overigens is het vandaag weer best een pittige dag geweest. Meteen na onze start in Tona mogen we 8 km stevig gaan klimmen. Als beloning vervolgens zo'n 25 km lekker dalen.

Dan is het over met de pret. Na 5 jaar herkent Marco nog bijna iedere meter van de volgende 10 km. Destijds zag hij alleen het asfalt, nu gelukkig ook de omgeving. Zodoende wordt het eigenlijk een therapeutische rit en zijn de nachtmerries hopelijk verleden tijd.

Na deze slopende 10km volgen nog zo'n 15km lekker uitbollen en om 15.00 uur staan we al voor hotel Amerika in Igualada. Na een opfrisronde bezoeken we het tegenvallende centrum en rond 20.00 uur besluiten we deze best wel vermoeiende dag met een lekker etentje in een tapasrestaurant.