Juweeltje en uit-knopje

Zaterdagavond hebben we St. Haon-le-Chatel bezocht; een juweel van een dorpje dat helemaal opgeknapt is. Met een echte winkel van Sinkel waar je brood, drank, kleding, sieraden, prullaria, etc. kunt kopen en waar de jeugd komt voor snoepjes per stuk uit een grote pot. Wij drinken er een pastis en bewonderen de vinyl platen op de muur van Johnny Holliday, Françoise Hardy, Georges Brassens. En zelfs de single met hoes van Nicht in White satin.
Na de excursie hebben we lekker gegeten in de chambres d'hotes en daarna op tijd naar bed.
Zondag staat een pittig ritje op het programma; ruim 85 km met steeds hellingen van 300 naar 1000 meter en weer terug. Slopend, maar in een prachtig landschap. Onbegrijpelijk dat hier totaal geen toeristen komen. Het zal wel een kwestie zijn van de kip of het ei; geen voorzieningen dus geen toeristen en omgekeerd. Jammer voor deze mooie streek maar wij kunnen genieten van de stille wegen en de zeldzame, aparte chambres d'hotes.
Zondagavond belanden we in zo'n chambres d'hotes in het gehucht les fraisses bij het dorpje Job, vlakbij Albert! Een oude herberg met nette kamers en een actieve eigenares. Ze is tachtig, bestiert alles in haar eentje en dat betekent naast de herberg een stel kippen, een grote moestuin, een boomgaard, enz. Ze heeft slechts een nadeel: ze tettert onophoudelijk en er zit geen uit-knopje op. Marco en ik knikken om beurten en zeggen afwisselend qui en non en oh. Na haar lekkere menu die jour weten we op een onbewaakt moment naar onze kamers te ontsnappen en drinken we op ons terras nog een lekker glas wijn.