Van de hel naar de hemel.

Om 8.00 uur zitten we vol verwachting klaar voor het ontbijt, dat volgens reisverslagen hier heel goed moet zijn. Nu hebben we na het menu van gisteravond al niet veel vertrouwen en dat blijkt te kloppen. We krijgen ieder 2 stukken zwartgeblakerd stokbrood en een bordje met ham. Als toetje nog een stukje droge cake. Gelukkig is de koffie lekker.

Voor 9.00 uur zitten we met een jack aan al op de fiets, blij dat we deze "hel" kunnen verlaten. Het is op deze hoogte 's ochtends heel fris, maar al bij de eerste beklimming kan het jack uit. We fietsen de hele dag weer door een schitterend landschap, maar helaas is er 52 km lang geen enkele voorziening. In het dorpje Una is zowaar een winkeltje en slaan we onze lunch in. Die we meteen opeten, zodat we ook niks mee Hoeben te sjouwen.

Rond 16.00 uur naderen we Cuenca en vooral de allerlaatste kilometers zullen we niet snel vergeten. We komen namelijk helemaal onderaan de stad binnen en moeten via ontiegelijk steile straatjes helemaal naar de bovenstad. Daar ligt verborgen het prachtige Hospederia Seminario Conciliar de San Julian. Een juweel van een klooster, en nu hostal. Het ziet er werkelijk fantastisch uit, is in oude stijl gerestaureerd terwijl de hotelkamers luxe en sfeervol zijn. En boven het bed hangt ook nog een mooi kruisbeeld. Wat een verschil met gisteren; we zijn van de hel in de hemel beland.

Dat belooft weer heel wat voor de dag van morgen.